بار بزرگی را از روی دوش آنان بر‌می‌دارد. مدلسازی و شبیه سازی ریاضی و رایانه ای چنین امکانی را فراهم می‌کند. به عبارت دیگر آزمایشگاهی مجازی برای ما می‌سازد که در آن می‌توانیم تا حدی به پیچیدگی های مساله نزدیک شویم و انواع سناریوها و تصمیمات مختلف را در آن پیاده کنیم و اثرات احتمالی آن‌ها را پیش از آنکه هزینه بزرگ به جامعه تحمیل کنیم ببینیم.
چگونه یک آزمایشگاه برای علوم انسانی بسازیم؟
ارائه: جناب آقای آرمان رضایتی - کارشناسی و کارشناسی ارشد ریاضی از دانشگاه تهران، دانشجوی دکتری علوم شناختی دانشگاه شهید بهشتی
تصمیم گیران و سیاست گذاران در حوزه های مختلف اجتماعی, سیاسی , فرهنگی, اقتصادی و … نیاز دارند پیش از پیاده کردن تصمیمات خود اثرات مختلف آن را بر جامعه هدف بسنجند و با ارزیابی اثرات مثبت و منفی آن در مورد اجرایی کردنش تصمیم بگیرند اما می‌دانیم که جامعه انسانی پیچیدگی های بسیاری دارد و متغیرهای بسیار زیادی در آن وجود دارد که شبکه تأثیرات آن‌ها بر هم بیش از پیش بر پیچیدگی مساله می‌افزاید و از سوی دیگر ذهن انسان تعداد حالت‌ها و متغیرهای محدودی را می‌تواند هم‌زمان در نظر بگیرد. از این رو ابزاری که بتواند این پیچیدگی ها را در بستری کارآمد لحاظ کند و به کمک تصمیم گیران بیاید بار بزرگی را از روی دوش آنان بر‌می‌دارد.
مدلسازی و شبیه سازی ریاضی و رایانه ای چنین امکانی را فراهم می‌کند. به عبارت دیگر آزمایشگاهی مجازی برای ما می‌سازد که در آن می‌توانیم تا حدی به پیچیدگی های مساله نزدیک شویم و انواع سناریوها و تصمیمات مختلف را در آن پیاده کنیم و اثرات احتمالی آن‌ها را پیش از آنکه هزینه بزرگ به جامعه تحمیل کنیم ببینیم. در این کارگاه می‌خواهیم قدری با ماهیت چنین آزمایشگاهی, نحوه ساخت آن و مثال‌هایی از آن در مورد مسائلی واقعی که خود از آن‌ها تجربه داریم آشنا شویم.
